تو در جانی..."خوجه احمد سیفی"

تو در جانی تو مرجانی

تو آن چشمهء جوشانی

تویی آن عشق رویایی

که احساسم تو می دانی

گل یاسم تو احساسم

بگو با من تو می مانی

گلی چون تو ندیدم من

به هیچ دشت و گلستانی

به دریای دلم آری

تو آن موج خروشانی

دراین شب های تار من

تو آن ماه درخشانی

به دشت سبز قلب من

چو آهویی خرامانی

تو آن بغض نهفته در

میان ابر و بارانی

مبادا اشک چون در را

از آن گوشه بلغزانی

بیا ای همسر و همدل

دل من را تو میزبانی

دل من گر صدف باشد

تو مروارید پنهانی...