عرفان من...Erfane Man

   من به یک احساس خالی دلخوشم من به گل های خیالی دلخوشم   در کنار سفره اسطوره ها من به یک ظرف سفالی دلخوشم   مثل اندوه کویر و بغض خاک با خیال آبسالی دلخوشم   سر نهم بر بالش اندوه خویش با همین افسرده حالی دل خوشم   در هجوم رنگ در فصل صدا با بهار نقش قالی دلخوشم   آسمانم: حجم سرد یک قفس با غم آسوده با, ...ادامه مطلب

تا مشعل جان در ره جانانه نهادیم‌خورشید جنون در دل ویرانه نهادیم   شد شعله‌ور از سینه ی افروخته ی شمع‌ داغی که به خاکستر پروانه نهادیم   از پنجره ی مشرقی چشم تو خواندیم‌ افسون نگاه تو و افسانه نهادیم   مست از سر پیمان تو سر بر سر دستیم دل در گرو گردش پیمانه نهادیم   از رنج گران شانه سبکبار شد ای دوست, ...ادامه مطلب

 بند جانم ز خم سلسله موی کسی ستزخم جانم ز کمان خانه ابروی کسی ست   شب ز غم چون گذرانم من تنها مانده ای خوش آن کس که شبش تکیه به پهلوی کسی ست   گریه امروز نمی ایستدم، کاندر خواب دیده ام شب که رخم گویی بر روی کسی ست   از کجا آمدی، ای باد، که دیوانه شدم بوی گل نیست که می آید، این بوی کسی ست   پند خود ب, ...ادامه مطلب

  دل از من بردی ای دلبر، به فن آهسته آهستهتهی کردی مرا از خویشتن آهسته آهسته کشی جان را به نزد خود ز تابی کافکنی در دلبسان آنکه می‌تابد رسن آهسته آهسته ترا مقصود آن باشد که قربان رهت گردمربائی دل که گیری جان ز من آهسته آهسته چو عشقت دردلم جا کرد و شهر دل گرفت از منمرا آزاد ک, ...ادامه مطلب

دلخوشم با غزلی تازه همینم کافیست تو مرا باز رساندی به یقینم کافیست  قانعم بیشتر از این چه بخواهم از تو  گاه گاهی که کنارت بنشینم کافیست  گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم گاهی از دور تو را خوب ببینم کافیست  آسمانی تو، در آن گستره خورشیدی کن من همین ق, ...ادامه مطلب

 ای بوسه ات شراب و از هر شراب خوش ترساقی اگر تو باشی حالم خراب خوش تر بی تو چه زندگانی  گر خود همه جوانیای با تو پیر گشتن از هر شباب خوش تر جز طرح چشم مستت  بر صفحه ی امیدمخطی اگر کشیدم  نقش بر آب خوش تر خورشید گو نخندد  صبحی تتق نبنددای برق خنده هایت ، از آفتاب خوش تر هر فصل از آن جهانی است  هر برگ داستانیای دفتر تن تو از هر کتاب خوش تر چون پرسم از پناهی پشتی و تکیه گاهیآغوش مهربانت از هر جواب خوش تر خامش نشسته شعرم  در پیش دیدگانتای شیوه ی نگاهت از شعر ناب خوش تر , ...ادامه مطلب

 تا که برافروخت جام ؛ عشق علیه السّلام داد به مستان پیام ؛ عشق علیه السّلام  ساحت میخانه را ، گلشن توحید کرد با نفس مشک فام ؛ عشق علیه السّلام  ناهـــی بیـــدار را ، داد بـــــرات حضـــــور آمـــــر حی لاینام ؛ عشق علیه السّلام  رتبــــه ی پیغمبــــری ، یافت ز نیک اختــری بـــــرد ز دلها ظلام ؛ عشق علیه السّلام  زهـــــد ریــا را نخست ، کـرد به عزم درست بــــر همه یاران حرام ؛ عشق علیه السّلام  زاغ تفرعـــن بـه بنــــد ، با یــــدبیضــــا فکند کبک بهشتی خــــرام ؛ عشق علیه السّلام  از شررستــــان شــــر ، لالـــــه بــر آورد سر بــــــا دم خیـــرالانام ؛ عشق علیه السّلام  ساخت چــــو از می وضو ، کرد بــه میخانه رو داد بــــه رنـــدان سلام ؛ عشق علیه السّلام  در قــــــدح اهـــــل درد ، دُرد صمیمانـــــه کرد ساقـــــی کأس الکرام ؛ عشق علیه السّلام  وسوســـه کاران عقــــل ، بنــده ی خاص ویند تــــا که دهـــــد بار عام ؛ عشق علیه السّلام  پخته شــــو ار عاشقــــی ، راهـــــرو صادقـی دست نگیــــرد ز خــــام ؛ عشق علیه السّلام  مطل, ...ادامه مطلب

بامدادی که به زنجیر جنون گل کردم عقل را بندی یلدای تغافل کردم   توبه شیرین ثمری داشت مراآخرکار که عبادات فدای قدح مل کردم   ناصح بیدلم آمد بفریبد با پند به طرب خاستم و رو به تغزّل کردم   این شگفت است که حیرانیم افزونترشد هر چه در گفته ی او بیش تأمل کردم   ساقی امشب دوسه پیمانه جنون بخشم بخش مزد نسخی که به پیمان تعقّل کردم   رستم از وسوسه ی شیخ و به فتوای بهار گوش دل وقف غزلخوانی بلبل کردم   طعنه را تیغ کشید از پی تعزیر دلم آهن سرد به آتش نفسی کل کردم   کوری چشم خزان باد صبا تاکه وزید باغ را تازه نهالی شدم و گل کردم  , ...ادامه مطلب

بابا فغانی شیرازی  بابا فغانی شیرازی از آخرین شاعران سبک عراقی در سدهٔ نهم هجری بود کهبرخی او را از پیشگامان سبک هندی و بویژه سبک وقوع در شعر فارسیمی‌دانند. او در جوانی به هرات سفر کرد و به ملاقات جامی رسید.از طریق او با عرفان آشنا شد. پس از چندی به آذربایجان وسپس به خراسان و فسا رفت و در آخر در طوسساکن شد. در سال آخر عمر از میگساریتوبه کرد و در مشهد ساکن شد. بابا فغانی در ۹۲۵ هجری قمری درگذشت.اواخر زندگی او مقارن با سلطنت شاه اسماعیل صفوی بود.وی از شاعران مکتب وقوع بشمار می آید. نام او و نام پدرش در تذکره ها ذکر نشده است. تاریخ ولادتش نیز معلوم نیست ولی وفات او را در 925 نوشته اند. زادگاه او شیراز بوده و در آغاز عمر بکارگری اشتغال داشته و گفته اند که به همین مناسبت در آغاز شاعری تخلص او «سکّاکی» بوده است. ولی هیچ غزلی با این تخلص از او دیده نشده و در دیوان اشعارش همه جا تخلص او «فغانی» است. کسب علم برای سرودن شعر در سفر:در اواسط عمر از شیراز به هرات رفت. هرات در آن روزگار بزرگترین مرکز شعر و ادب فارسی بود و کسانی چون عبدالرحمن جامی، اهلی تُرشیزی، هاتفی، بنائی،,زندگینامه بابا فغانی شیرازی,زندگی نامه بابا فغانی,بیوگرافی بابا فغانی ...ادامه مطلب

آخرین ترانه ی پرنده در بهاراولین حکایت بهار از پرنده نیستسال ها پرنده خواند و ماند در قفسبی که با بهاردر کران دشت ها و باغ هاهمسفر شودسال ها بهارآمد و به هر که در مسیر خویشعشق هدیه دادبی که از اسارت پرنده در قفسبا خبر شود!  , ...ادامه مطلب

زندگینامه عباس خوش عمل کاشانی، (پیشکسوت طنز)  عباس خوش عمل کاشانیمتولد ۲۵ دی ماه ۱۳۳۷ شمسی کاشان .پدر : قاری و استاد قرآن. مداح افتخاری اهل بیت. شغل شاطر نانوایی سنگکی. دارای طبع شعر و آثاری از او چاپ شده در مجلات دهه ی ۳۰  دوران تحصیل :خودم از کلاس اول ابتدایی تا پایان سوم راهنمایی را در دبستان و دبیرستان ملی (غیرانتفاعی) خیام به مدیریت حجت الاسلام و المسلمین شیخ علی محمد مدرس کاشانی چهره ی بارز فرهنگی و ادیب و شاعر و خطیب و واعظ گذراندم.مدرسه ی خیام یا مدرس خوشنام ترین مدرسه در کاشان بود و بسیاری از چهره های شاخص فرهنگی – ادبی و سیاسی و اجتماعی کاشان در آن مدرسه درس خوانده اند، کسانی مثل سهراب سپهری و مشفق کاشانیو … مرحوم مدرس آن روحانی فاضل و ادیب مدرسه اش را در سال ۱۳۰۰شمسی افتتاح کرده بود و هنوز هم دائر است و قدیمی ترین مدرسه ی کاشان و بل ایران محسوب می شود. جالب است بدانید که در ساعات فوق برنامه ی آن مدرسه شاهنامه ی فردوسی،داستان های مثنوی و شعرهای ساده ی شاعران ,زندگینامه عباس خوش عمل کاشانی,بیوگرافی عباس خوشدل,بیوگرافی عباس خوش خبر ...ادامه مطلب