پس از رفتن گل... “علیرضا ناصری”

در سوگ افشین عزیزتر از جان:

“پس از رفتن گل”

حالت چلچله داریم پس از رفتن گل

حسرت ولوله داریم پس از رفتن گل

در سکوتِ غم و پژواک هیاهوی خزان

ماتمِ هلهله داریم پس از رفتن گل

داروی دردِ جنون  دل ما رستن بود

حاجت سلسله داریم پس از رفتن گل

غنچه ها روزنه هایی به طراوت بودند

نوبهارا گله داریم پس از رفتن گل

تب و آشوب شب و خاطرهٔ خار و خمار

دم به دم غائله داریم پس از رفتن گل

چشمِ چون زمزم و سعی دل و با این همه ما

با صفا فاصله داریم پس از رفتن گل

جان به لب آمده آخر بستانش به لبی

نه چنان حوصله داریم پس از رفتن گل

سینه پر تاب و تب و چهرهٔ ما بهت زده

در سکون، زلزله داریم پس از رفتن گل

در بیابان طلب کوچ کنان رو به افق

بار بر قافله داریم پس از رفتن گل