وسط خانه برف می بارد... "اهورا_فروزان"

وسط خانه برف می بارد

از اتاقم کلاغ روییده

جالباسی مترسکی تنهاست

که شبیهت لباس پوشیده!

نیمه ای رفته، نیمه ای مرده

خانه بی تو خرابه ای سرد است

درد ها در سرم مچاله شدند 

زندگی مثل قرص سردرد است!

رفته ای! شیشه شیشه می شکنم

زخمی تکه تکه های منی

پنجره، پنجره پر از بغضم

کاش گاهی به من سری بزنی

در خیالم هنوز مال منی

چشم هایت خلاصه ی دنیاست

مهربانی اصول دین من است

عشق حقّ تمام آدم هاست

این جنون است! رفته ای اما

با توام بین خواب و بیداری

 اس ام اس می زنم به تو شاید

بنویسی که دوستم داری

گریه کردن به این امید محال

که بگویی : بخند دیوانه

خبری از تو نیست! می میرم

روی دستان آشپزخانه

"حال" خود را فریب می دادم

که خوشی ها درست پشت درند

آه! لعنت به هرچه "آینده" است

مرده شور "گذشته" را ببرند

جبر من، اختیار من را کشت!

جبرِ من، اختیارِ من را زیست

مرگ دست خداست -باور کن-

زندگی در اراده ی من نیست!

دل بسوزان برای تقدیرم:

زنده ای که فقط نفس بکشد!

شب و روزش به مرگ فکر کند

پا از آنچه که هست پس بکشد

خاطرات منی! چه کار کنم؟

بی تو اصلا نمیتوان سر کرد

باش! حتی اگر که کم باشی

من گلایه نمی کنم.... برگرد

رفته ای! شیشه شیشه میشکنم

زخمی تکه تکه های منی

پنجره، پنجره پر از بغض ام  

کاش گاهی به من سری بزنی  

تکیه کردم به شانه ی دیوار

-بی تو دنیا چقدر غم دارد-

چشم های کلاغ ها خیس است

وسط خانه برف میبارد...

 چهار پاره کلاسیک